De meiden van Oranje o17 hebben historie geschreven door een fantastische prestatie neer te zetten op het Europees Kampioenschap. De meiden van bondschoach Sherida van Bruggen werden op de eilandengroep Faeröer voor het eerst EUROPEES KAMPIOEN. In de finale waren de meiden met 2-1 te sterk voor de meiden uit Noorwegen. Voor Oranje waren Tess van der Vliet en Ranneke Derks trefzeker. Nederland gaat in het najaar dus als Europees kampioen naar het WK 2025 in Marokko.
Wat een schitterende beelden van het veld in het Tórsvøllur stadion in Thórshavn, de hoofdstad van Faeröer. Na een korte toespraak en moment van rust in het kringgesprek raken spelers en staf verstrengeld in een vreugde-explosie; voor het eerst in de historie mogen de speelsters van Oranje onder 17 zich de beste van Europa noemen. "Dat was het enige doel", zegt coach Sherida van Bruggen. "Het WK-ticket was mooi, maar dit hebben we aan het begin van het seizoen met elkaar afgesproken. 'We willen naar Faeröer en gaan voor goud.' Het is gelukt. Ik voel niets dan trots."
Ze is soms niet te verstaan als de kleedkamerdeur opengaat. Daar wordt een goed feest gevierd. "Die gaan nog wel even door", zegt Van Bruggen die twee sleutels benoemt die tot dit succes hebben geleid. "Allereerst: niemand is belangrijker dan het team. Iedereen heeft vanuit zijn rol het beste gegeven. Daarnaast was er een uitstekende wisselwerking tussen de staf en de speelsters. Wij kunnen wel dingen aanreiken, maar zij zijn in staat om dat te vertalen naar het veld. Omdat ze vaardig aan de bal zijn, tactisch sterk, maar vooral keihard voor elkaar willen werken. Daar begint het allemaal mee."
Zo smeedde Van Bruggen met haar staf een onoverwinnelijk team waarin hard werken en saamhorigheid het fundament vormde, waarop creativiteit en onverzettelijkheid konden samenvloeien. De ene keer schoof je naar het puntje van je stoel als een aanvaller gracieus langs haar tegenstander gleed. Een moment later balde een verdediger haar vuist na een geblokt schot. Het was allemaal te zien dit EK en ook in de kwalificatieronde hiervoor. Oranje onder 17 was door niemand te verslaan en schreef op heroïsche wijze historie.
Geniet van het voorrecht dat je hier mag staan en de finale om de Europese titel kan spelen. Die boodschap had coach Sherida van Bruggen voor de wedstrijd tegen Noorwegen aan haar team meegegeven. En wie naar de koppies bij het hartstochtelijk meegezongen volkslied keek, zag dat de woorden van de coach waren aangekomen; door de geconcentreerde blik scheen een verwachtingsvolle twinkeling.
Onder 17 had zich na gevecht met Frankrijk in de halve finale via strafschoppen geplaatst voor de eindstrijd. Daarin wachtte een oude bekende: Noorwegen. Een stugge en fysiek sterke ploeg zo bleek in de groepsfase, met spelers die in de Noorse Topserien spelen, sommige zelfs met Champions League - ervaring. Beide teams waren in dat eerdere duel lange tijd gelijkwaardig aan elkaar, maar in de tweede helft pakte Nederland de regie en boekte een dik verdiende 2-0 overwinning.
Ayah Eloualidi viel toen goed in en Van Bruggen gaf de fijnbesnaarde technicus in de finale een basisplaats op de linkerflank. De rappe en beweeglijke aanvaller Ranneke Derks schoof door naar de spits. Het bleek een gouden zet, hoewel de eerste kans voor Noorwegen was. Er leek in de eerste minuut nog wat stress op de Nederlandse benen te zitten. De sterke spits Marie Preus kwam na een verkeerde terugspeelbal vanaf links vrij voor Groothoff die sterk redde in de korte hoek, waarna de rebound werd over geschoten.
Drie minuten later sloeg Oranje wel toe. En hoe. Het was een doelpunt om van te smullen. Anne Gelevert draaide vanaf rechts knap naar binnen en bediende met een heerlijke steekpass Tess van der Vliet die hard raak schoot in de korte hoek. Net als tegen Frankrijk kwam Nederland dus snel op voorsprong en Oranje wilde nu ook doordrukken. Een inzet van Derks werd geblokt na een vloeiende aanval over rechts. Keeper Kroken tikte een fraai schot van Van der Linden uit de kruising.
Noorwegen knokte zich langzaam maar zeker terug in de wedstrijd en kon af en toe wat speldenprikjes uitdelen. Slechts een keer werd het nog echt gevaarlijk, maar niet voor de eerste keer dit toernooi tikte Groothoff en schot van Enger fraai uit de hoek. Nederland bleef ondertussen zoeken naar voetballende oplossingen en sloeg vlak voor rust opnieuw toe. Eerst brak Liv Pennock door op rechts. Eloualidi danste de bal met een soort pirouette bijna in de goal. Kroken redde nog op de lijn, maar was even later kansloos toen Derks een voorzet een Eloualidi prachtig aannam met rechts en direct met links op goal schot. Via de verdediger Flo vloog de bal buiten bereik van de keeper tegen het net; 2-0.
Zo ging Oranje met een comfortabele en verdiende voorsprong rusten, maar de twee Noorse wissels die na de pauze stonden te popelen langs de lijn verraden dat de tegenstander in de tweede helft uit een andere vaatje wilde tappen. Vooral Halbmayr bracht met haar snelheid hernieuwde energie bij de Noren. Toch had Oranje de wedstrijd weer snel onder controle. Spits Preus zat in de zak bij het wederom sterk spelende centrale duo Maud (Koster) en Maud (Thomassen).
Er leek geen vuiltje aan de lucht voor Oranje tot Preus knap werd weggestoken achter de Nederlandse verdediging, keeper Groothoff omspeelde en mooi afrondde vanuit een moeilijke hoek; 2-1. Maar dan gebeurt wat dit team zo sterk maakt en zich het best laat vatten in het woord onverstoorbaarver. Nog in dezelfde minuut glipte Eloualidi langs haar directe tegenstander, bediende Derks, die net voorlangs schoot.
In het laatste half uur golfde het spel op en neer. Preus kreeg nog een grote kans, maar weer was daar Groothoff met een katachtige redding. Nederland kwam er meerdere keren gevaarlijke uit en profiteerde met de rappe en creatieve aanvallers van de ruimte die de Noren weggeven. Onder 17 vergat alleen om de trekker over te halen en hield de tegenstander in de wedstrijd.
Noorwegen ging in de slotfase alles of niets spelen. De kopsterke centrale verdediger Flo werd naar voren gedirigeerd, maar Oranje toonde zich vastberaden om de zege over de streep te trekken. Een keer hield het in grote getale en goed hoorbare Nederlandse publiek nog de adem in. Maar toen Halbmayr in kansrijke positie over schoot, kon het Oranjefeest op de tribune en vooral op het veld beginnen.
Laat het het begin zijn van een prachtige Oranjezomer met ook nog twee EK's onder 19 (mannen en vrouwen), een EK met Jong Oranje en tot slot het EK 2025 in Zwitserland met de Oranjevrouwen.
Bron: www,onsoranje.nl