Bron: De Streekkrant uit Groningen
Een FC Groningen-vrij weekend. In plaats daarvan Oranje. Ik ga er, tegen beter weten in toch altijd weer voor zitten in de hoop op een leuke wedstrijd. Tenslotte spelen er de beste spelers die ons land rijk is. Dat dit geen garantie is voor een vermakelijk potje voetbal zagen we weer toen Oranje aantrad tegen Malta. Op het doorgaans zonnige en warme eilandje in de Middellandse Zee werd het dwergstaatje met 0-4 verslagen. Er waren twee strafschoppen voor nodig. Tegen de Finnen, van het niveau BSVV was het al niet veel anders, al probeerde NPO-commentator Jeroen Elshoff ons iets anders te laten geloven.
Een totaal gebrek aan energie en aan een creatieve spelstijl was wat we vaak zagen. Van Dijk, die doorgaat voor beste verdediger van de wereld en zichzelf heeft benoemd tot beste leider uit de Premier League, had het na de wedstrijd tegen Malta net als zijn collega’s over iets heel anders: de grasmat. Terwijl je toch van deze mannen mag verwachten dat ze ook op het weiland van boer Havekamp de Maltesers een pak slaag geven.
Bij Malta zijn ze altijd weer blij elf man op de been te kunnen brengen. De postbode mag in aanloop naar de kwalificatiewedstrijden voor het EK een paar dagen vrijaf nemen om zich aan te sluiten bij de selectie en de plaatselijke garage is een weekje gesloten.
Het team blinkt uit in verliespartijen, maar de ‘kleine landen’ bestaan volgens de kenners niet meer. Totale flauwekul natuurlijk. Wat is Malta dan wél? Een landje met ruim 400.000 inwoners met spelers die zich allemaal vermaken ergens in tweede of derderangs competities of per ongeluk eventjes clubloos zijn. Malta is natuurlijk wel een klein land. Niet alleen geografisch, maar ook op voetbalgebied. De mannen van Lukkien zouden ondanks een gebrek aan echte buitenspelers met hun creativiteit en energie dit Malta gewoon met een ruim pak op de broek naar huis sturen.
Het hedendaagse voetbal is veranderd en dat is sterk in het voordeel van de onderliggende partij. De ploeg die wil verdedigen. Hadden René van de Gijp en Peter Houtman het vroeger al lastig zich op te laden tegen ploegen als Malta, wat te denken van de huidige generatie. ‘Duur betaald’ is een understatement. De meeste mannen verdienen zo duizelingwekkend veel geld dat het voor wedstrijden als tegen Malta onbewust lastig is zich helemaal op te laden. Je zou liever wat andere menselijke trekjes zien. Een andere grote verandering is de spelstijl. In de jaren ‘80 tot 2000 bestonden er nog echte buitenspelers. Was het simpele antwoord van trainers als Michels en Advocaat vrij simpel. Maak het spel breed, zorg voor diepte langs de flanken, gooi een bal voor het doel en het loopt vast af en toe goed af. En zo was het. Ook toen was het spel vaak niet om aan te zien, maar er werd op een opportunistische manier wél strijd geleverd en er gebeurde in een wedstrijd duizendmaal meer dan nu. Wanneer de linkerspits destijds zijn man voorbij was, restte er maar één doel, de bal voor de pot. Waar mannen als Houtman, Van Basten, Kieft, Gullit of Bosman dan stonden te wachten er iets aardigs mee te doen. Wat ze vervolgens meestal deden. Nu kapt de buitenspeler de bal terug om al dribbelend op zoek te gaan naar geluk in het drukbevolkte zestienmetergebied. Tot afschuw van spits Wout Weghorst die ermee vermoord wordt.
Het voetbal van nu is niet meer het voetbal van toen. Het is veel sneller, veel technischer en zwaarder geworden. Dát is de mening van het gros van de elkaar napratende voetbalprofessoren. Het zal allemaal wel. Je hoeft echter, maar de tv aan te zetten en naar welke willekeurige competitie te kijken om te zien dat voorzetten vanaf de flank vaak levensgevaarlijk zijn en het dé manier is een wedstrijd open te breken. Er wordt gedaan alsof het allemaal heel ingewikkeld is tegenwoordig. Ik hoorde onlangs een trainer van een amateurploeg iets tegen zijn speler roepen dat hij de ‘contradekking’ niet moest vergeten. En dat met een blik in zijn ogen alsof hij zojuist het Palestijns-Israëlische conflict had beëindigd. Dan houdt het toch wel een beetje op.
Na een weekendje Oranje kun je toch eigenlijk niet wachten op weer heel snel een middagje Euroborg.